Sam zit in een 'sprongetje'. Wát voor sprongetje weet ik niet, maar het moet voor hem een hele heftige zijn gezien zijn gedrag van de afgelopen dagen... Ook voor ons is het een heftige. Niets is leuk, overal huilt ie om en slapen wil hij niet :o'(
Gisteravond met eten was het feest nadat hij weer eens een middagslaapje over had geslagen. Om 18:45 lag ie in bed! Normaal gaat ie samen met Amber nog in bad en ligt hij er rond 20:00 in. Vannacht om 0:57 vond hij het nodig om te gaan huilen. Om niets eigenlijk. Na met hem geknuffeld te hebben, hem over z'n wangetje gewreven en gewoon even bij hem gebleven te zijn, besloot ik hem dan maar mee in ons bed te nemen. (doen we nooit, hij slaapt al vanaf de eerste dag in zijn eigen bedje) Hij wilde niet náást maar óp me liggen, met z'n hoofdje op mijn wang! Oké, geen probleem. Ik kan zo ook wel slapen. Sam toch blijkbaar niet.... Bij het minste of geringste geluidje of beweging van Lalas richtte hij zijn hoofd weer op en keek me dan met grote ogen aan... En ik maar sussen en knuffelen om hem weer in slaap te krijgen. Rond 03:30 schrok ik min of meer wakker: hij sliep! Zachtjes tilde ik hem op en heb hem weer in zijn eigen bedje gelegd, waar hij tot 6:30 sliep en toen weer besloot om te gaan huilen... Om niets. En zo gaat het nu eigenlijk al de hele dag... Aandacht, huilen, boos zijn, niets willen, moe zijn... Hij ligt nu een kwartiertje in bed. Amber en haar vriendinnetje hebben ook eindelijk rust om lekker met Playmobil & Lego te spelen. En ik? Ik ga even op de bank met een kop thee en m'n boek zitten. Even chillen. Voordat ie weer gaat huilen....