Zo, de eerste week zit er weer op. Het was meteen weer 4 dagen aan de slag, waarvan niet elke dag voor mijn gevoel even 'nodig' was... Soms was het zo rustig dat ik lekker heb kunnen lezen! Ja, ik weet het: wie kan er nou lezen op z'n werk? Maar goed, het kan ook anders. Gisteren moest ik een nieuwe collega mee laten luisteren en inwerken, toen kwam er niet veel van dagdromen en lezen terecht :o)

V/d week had ik 'n kennisje voor de gein gevraagd of ze nog mensen bij haar op 't werk nodig hadden, meer voor de gein, maar nu bleek dat ze inderdaad sollicitaties hadden lopen maar nog geen geschikte kandidaat hadden gevonden. Ik zou een goed kans maken... Hmmm... Leuk om te horen, maar ik heb toch besloten om het niet te doen. Het was niet helemaal de winkel die ik zoek... Ondanks dat ik het klantencontact heel erg mis, blijf ik toch nog maar even achter de pc met m'n headset zitten. Er komt vast wel weer eens iets voorbij waar ik een goed gevoel bij heb.

Sev kwam van de week thuis met een flinke wond in haar achterpoot. Na een dag zag het er nog steeds behoorlijk heftig uit, diep gat met vocht dat uit de wond liep. Lalas is gisteren met haar naar de dierenkliniek geweest en het leek in eerste instantie op een schotwond, maar het zal waarschijnlijk zo zijn dat ze ergens in gevallen is of achter is blijven hangen. Ze had wat verhoging en heeft een antibioticakuur gehad. Ook mag ze een week niet naar buiten, wat voor haar echt een hel is... Ze is wel wat suffig, maar eet gelukkig wel. Volgende week moeten we weer even terug met haar... Arm beestje.

Morgen is onze kabouter jarig, ze wordt al weer NEGEN! My god, dan ben ik al weer 9 jaar mama... Dit jaar is ze bij haar papa op haar verjaardag, waarschijnlijk fietsen we nog wel even bij hen langs om een dikke kus te brengen, maar haar feestje vieren we samen met mijn verjaardag (6 sept) over 2 weken. Gek hoor als je kind jarig is en ze is er niet... Geen slingers om op te hangen...

Nichtje Gemma zit in the U.S of A. Ze gaat een aantal maanden studeren aan de University of Florida. Heel stoer vind ik! Ze stuurde gisteren een link naar haar site met belevenissen: hier kun je meelezen. Ik vind het zo cool als jonge mensen zulke grote stappen ondernemen! Ben trots op m'n nichie!

Sam is weer beter, vraagt weer om alle aandacht, is weer lekker dwars, kijkt weer graag naar Cars, roept véél te vroeg dat hij wakker is, plaagt de poezen weer, zijn stemvolume is weer veel te hard, hij speelt weer met z'n auto's en hij kletst weer de hele dag door... Ja, hij is weer helemaal de Sam die we kennen... Een lekker kereltje van twee die weet wat hij wil!

Goed weekend allemaal!