
We hebben een heerlijk huis waar we ons inmiddels al helemaal in thuis voelen. Fijne kamers, lekker de ruimte, goeie spullen. Niks te klagen. En dat doen we dan dus ook niet. Het enige dat nog aangepakt moet worden is de tuin. Een tuin van zo'n 15 meter diep en 12 meter breed... Momenteel ligt er in het midden een stuk gras dat niet echt mooi meer is en als het geregent heeft kunnen we er 3 dagen niet op lopen. Ook gezien onze muggenplaag hebben we besloten om de tuin te bestraten. Geen gras meer (helaas), want met zo'n moerasje naast je huis is het gewoon vrágen of de muggen alsjeblieft bij ons willen blijven. Nee, we gaan de hele tuin leeg halen, alle grindtegels (brr) gaan er uit, het gras moet eruit gegraven worden en achterin moet de bebossing weg die aan het overwoekeren is. Geen makkelijk klusje. Maar... we hebben papa Ben als onze held :o) Maar dan. De tuin is leeg. En dan? Mij lijkt het leuk om
Abbeystones te leggen, dat maakt het nog een beetje speels.


Een trampoline hebben we maar uit ons hoofd gezet- aangezien we hem dan in zouden willen graven- met die slechte afwatering hier lijkt me dat niet echt een goed plan... Maar we willen wel dat de kids lekker kunnen spelen, dus de zandbak blijft en we* willen een schommel (*we = ik). Nu vond ik op internet een hele leuke, de
Multi Child Swing! Doen we er nog een leuke autoband naast en klaar is *ing*. Althans voor dát gedeelte. Want... we willen nog een kleine
veranda bouwen! Ik zie het al helemaal voor me, op een relaxte stoel, voetjes onder m'n billen, theetje binnen handbereik, warmtebrandertje, boekje, rust, kaarsjes.Heerlijk! Maar goed, er moet eerst hard gewerkt worden voor het zo ver is. En we moeten eerst de plannen nog eens goed op papier zetten. Pff, kon ik maar vast relaxen op m'n verandaatje :o)
Labels: huis