Wat is dat toch met mannen. Althans met mannen in de bouw. Wát beweegt hen om naar vrouwen te fluiten of te roepen? Ik moet regelmatig langs een bouwwerkplaats en negen van de tien keer krijg ik een reactie van één of meerdere mannen daar. Of het nou om m'n mand met bloemen voorop m'n fiets gaat, het mooie weer of gewoon ordinair fluiten. Elke keer is het prijs! Zelfs gisteren toen ik met man en kindertjes voorbij fietste... Lalas reed een stukje voor mij uit, maar ik fietste met Amber naast me en nóg werd er naar me gefloten. Moet ik me nu vereerd voelen of zwaar beledigd? Wat ís dat toch met die mannen? Ik heb eerlijk gezegd nog nooit een vrouw of groepje vrouwen zo naar mannen zien roepen of fluiten. Ik zie het mezelf al doen, alleen op straat lopend langs een man en dan roepen dat ie er zo lekker uitziet.... AARGH. Ik blijf overigens altijd vriendelijk en als ik zin heb geef ik een gezellige opmerking terug. Maar toch...

Labels: van mij