Ik lees net ergens het woord winterblues en ik begrijp meteen waar het over gaat. Heb momenteel ook een soort van dipje, ben ik bang. Misschien heb ik wel gewoon iets onder de leden hoor, want gisternacht werd ik ineens misselijk wakker en moest ik overgeven. Vannacht was ik ook niet helemaal lekker en op dit moment zou ik wel eens even lekker willen janken. Mijn rug blijft maar pijn doen en ik ben vreselijk moe... Mijn vrije dag bestaat vandaag uit het bezoeken van de wc en dan niet eens voor mezelf. Om de minuut roept Sam:"Ik moet plassen!" of "Ik moet poepen!"Bovenstaande schreef ik vanmiddag rond 14:30. Om 15:00 werd ik door de ostheopaat gebeld waar ik bleef... Ik had de tijd verkeerd in de huisagenda gezet :/ Als een gek op m'n fiets gesprongen en toch nog een half uur van de behandeling gehad (dure 85 euro!). Behoorlijk gekraakt en in allerlei bochten gewrongen, maar het zou moeten voldoen met 1 behandeling. Mijn rug zat op meerdere plaatsen zo vast dat ik zou kunnen oefenen tot ik een ons woog zei hij. Nou, dan zijn we nog wel even bezig... Maar goed, hij was positief. Ik ben een 'vitale vrouw met een goed stel ontwikkelde spieren', aldus de ostheopaat. Eenmaal thuis viel ineens alle spanning van mijn schouders en kwamen de lang tegengehouden tranen alsnog... Lalas heeft me naar bed gestuurd en anderhalf uur later werd ik wakker gemaakt om te komen eten. Mijn baas had ie inmiddels al gebeld dat ik vanavond echt niet kon komen. Ik kijk even aan hoe ik me morgen voel. Mijn ostheopaat had als advies twee dagen rustig aan doen gegeven, dus misschien moet ik daar maar aan toegeven. Zaterdag sta ik ook nog op het rooster...
Oh en Sam doet het super. Vandaag geen enkel 'ongelukje'. Hij wilde zelfs geen luier aan in bed, maar dat vind ik dan nog net iets te vroeg. Wel stoer dat ie het nu ineens zelf ook prettiger zonder vindt!
Labels: van mij